ชามที่ย่อยสลายได้ทางชีวภาพคืออะไร?

การรับรู้ปัญหาด้านสิ่งแวดล้อมที่เพิ่มขึ้นทั่วโลกทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญไปสู่ทางเลือกที่ยั่งยืนในผลิตภัณฑ์ประจำวันด้วย ชามที่ย่อยสลายได้ทางชีวภาพ เป็นตัวอย่างสำคัญ ซึ่งแตกต่างจากชามพลาสติกทั่วไปที่สามารถคงอยู่ในหลุมฝังกลบเป็นเวลาหลายร้อยปีตัวเลือกที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมเหล่านี้ได้รับการออกแบบมาเพื่อสลายตามธรรมชาติกลับสู่โลกโดยไม่ทิ้งสิ่งตกค้างที่เป็นอันตราย แต่ชามนวัตกรรมเหล่านี้ทำมาจากอะไร? คำตอบนั้นอยู่ในวัสดุธรรมชาติและแปรรูปที่หลากหลายแต่ละชนิดมีคุณสมบัติและประโยชน์ที่เป็นเอกลักษณ์

โพลีเมอร์ที่ใช้พืช (ชีวภาพ)

ส่วนสำคัญของชามที่ย่อยสลายได้ทางชีวภาพนั้นถูกสร้างขึ้นจาก พลาสติกชีวภาพ ซึ่งเป็นโพลีเมอร์ที่ได้มาจากแหล่งชีวมวลทดแทนมากกว่าเชื้อเพลิงฟอสซิล สิ่งเหล่านี้สามารถจัดหมวดหมู่ในวงกว้าง:

• กรด polylactic (PLA): หนึ่งในสารชีวภาพที่พบบ่อยที่สุด PLA มักทำจากแป้งพืชหมักมักจะเป็นข้าวโพดอ้อยหรือมันสำปะหลัง มันเป็นวัสดุอเนกประสงค์ที่สามารถขึ้นรูปเป็นรูปทรงต่าง ๆ และให้ความชัดเจนและความแข็งแกร่งที่ดีทำให้เหมาะสำหรับชามแบบใช้แล้วทิ้ง ในขณะที่ PLA สามารถย่อยสลายได้และสามารถย่อยสลายได้ภายใต้เงื่อนไขการทำปุ๋ยหมักเชิงพาณิชย์โดยทั่วไปจะต้องใช้สิ่งอำนวยความสะดวกอุตสาหกรรมเฉพาะเพื่อสลายอย่างมีประสิทธิภาพ

• polyhydroxyalkanoates (phas): เหล่านี้เป็นโพลีเอสเตอร์ที่ผลิตโดยแบคทีเรียในระหว่างการหมักอินทรียวัตถุ PHAs สามารถย่อยสลายได้สูงแม้ในสภาพแวดล้อมการทำปุ๋ยหมักบ้านดินและน้ำทะเล พวกเขามีคุณสมบัติและความยืดหยุ่นของอุปสรรคที่ดีทำให้พวกเขาเป็นวัสดุที่มีแนวโน้มสำหรับการใช้งานที่หลากหลายรวมถึงชามสำหรับอาหารร้อนและเย็น

• พลาสติกชีวภาพที่ทำจากแป้ง: วัสดุเหล่านี้ใช้แป้งโดยตรงจากข้าวโพดมันฝรั่งหรือมันสำปะหลัง พวกเขามักจะผสมกับโพลีเมอร์ที่ย่อยสลายได้ทางชีวภาพอื่น ๆ เพื่อปรับปรุงความแข็งแรงและความต้านทานน้ำ โดยทั่วไปแล้วชามที่ทำจากแป้งจะสามารถย่อยสลายได้มากและพังทลายลงอย่างรวดเร็วในสภาพแวดล้อมที่หลากหลาย

• วัสดุที่ใช้เซลลูโลส: มาจากเส้นใยพืชเซลลูโลสเป็นทรัพยากรที่มีอยู่มากมายและหมุนเวียนได้ ชามที่ทำจากเซลลูโลสมักทำจากเยื่อไม้หรือผลพลอยได้จากการเกษตร วัสดุเหล่านี้เป็นที่รู้จักกันดีในเรื่องความแข็งแรงและความสามารถในการย่อยสลายทางชีวภาพตามธรรมชาติ

ผลพลอยได้เกษตรกรรม

การใช้ประโยชน์จากของเสียจากกระบวนการทางการเกษตรเป็นวิธีการที่ยั่งยืนอย่างมากในการผลิตชามที่ย่อยสลายได้ทางชีวภาพ วัสดุเหล่านี้มักจะรวมถึง:

• ชานอ้อย (เส้นใยอ้อย): หลังจากก้านอ้อยถูกบดเพื่อสกัดน้ำผลไม้สารตกค้างที่เหลืออยู่ด้านหลังเรียกว่าชานอ้อย วัสดุนี้มีความแข็งแรงอย่างไม่น่าเชื่อเหมือนเยื่อกระดาษและเป็นทางเลือกที่ยอดเยี่ยมสำหรับกระดาษและพลาสติก ชามชานอ้อยมีความทนทานต่อไขมันและความชื้นสูงทำให้เหมาะสำหรับการใช้บริการอาหารที่หลากหลายรวมถึงอาหารที่ร้อนและมัน พวกเขายังสามารถย่อยสลายได้อย่างง่ายดาย

• ฟางข้าวสาลี: เช่นเดียวกับชานอ้อยฟางข้าวสาลีเป็นก้านที่เหลืออยู่หลังจากเก็บเกี่ยวข้าวสาลี เป็นทรัพยากรทดแทนที่รวดเร็วซึ่งสามารถประมวลผลเป็นวัสดุที่ทนทานและสามารถย่อยสลายได้สำหรับชาม ชามฟางข้าวสาลีเป็นที่รู้จักกันดีในเรื่องความทนทานและความสามารถในการทนต่ออุณหภูมิที่ร้อนและเย็น

• ไม้ไผ่: ในขณะที่ไม่ได้เป็น "ผลพลอยได้" อย่างเคร่งครัดในลักษณะเดียวกับชานอ้อยหรือฟางข้าวสาลีไม้ไผ่เป็นหญ้าที่เติบโตอย่างรวดเร็วและยั่งยืนสูงซึ่งสามารถแปรรูปเป็นเส้นใยสำหรับชามได้ ชามไม้ไผ่มักจะทนทานนำกลับมาใช้ใหม่ได้ (ถ้าออกแบบเช่นนี้) และย่อยสลายได้ทางชีวภาพ

วัสดุธรรมชาติอื่น ๆ

นอกเหนือจากชีวภาพแปรรูปและผลพลอยได้จากการเกษตรแล้วชามที่ย่อยสลายได้บางส่วนก็ทำจากแหล่งธรรมชาติโดยตรงมากขึ้น:

• ใบปาล์ม: ใบปาล์มที่ร่วงหล่นถูกรวบรวมทำความสะอาดและกดลงในรูปทรงต่าง ๆ รวมถึงชาม ชามเหล่านี้มีความทนทานตามธรรมชาติป้องกันการรั่วไหลและมีลักษณะที่เป็นเอกลักษณ์และเรียบง่าย พวกเขาสามารถย่อยสลายได้ทางชีวภาพและสามารถย่อยสลายได้อย่างสมบูรณ์นำเสนอทางเลือกที่เป็นธรรมชาติและยั่งยืนอย่างแท้จริง

• ไม้: ในขณะที่น้อยกว่าสำหรับชามแบบใช้แล้วทิ้งแบบใช้ครั้งเดียวเนื่องจากค่าใช้จ่ายและการแปรรูป แต่ชามที่ย่อยสลายได้ทางชีวภาพแบบพิเศษหรือนำกลับมาใช้ใหม่ได้สามารถสร้างขึ้นจากแหล่งไม้ที่ยั่งยืน

กระบวนการย่อยสลายทางชีวภาพ

แง่มุม "ย่อยสลายได้" หมายถึงชามเหล่านี้ได้รับการออกแบบมาเพื่อสลายตัวผ่านการกระทำของจุลินทรีย์ (เช่นแบคทีเรียและเชื้อรา) เป็นสารธรรมชาติเช่นน้ำคาร์บอนไดออกไซด์และชีวมวล อัตราและเงื่อนไขที่จำเป็นสำหรับการย่อยสลายแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญขึ้นอยู่กับวัสดุ:

• สามารถย่อยสลายได้: ชามที่ย่อยสลายได้ทางชีวภาพจำนวนมากได้รับการรับรองว่าสามารถย่อยสลายได้ซึ่งหมายความว่าพวกเขาจะแบ่งตัวเป็นปุ๋ยหมักที่อุดมด้วยสารอาหารในโรงงานทำปุ๋ยหมักอุตสาหกรรมหรือเชิงพาณิชย์ภายในระยะเวลาที่เฉพาะเจาะจง (เช่น 90-180 วัน) วัสดุบางอย่างยังเหมาะสำหรับการทำปุ๋ยหมักที่บ้าน

• ย่อยสลายได้ในสภาพแวดล้อมเฉพาะ: วัสดุบางชนิดอาจย่อยสลายทางชีวภาพในสภาพแวดล้อมในดินหรือทางทะเลแม้ว่ามักจะอยู่ในอัตราที่ช้ากว่าในการตั้งค่าการทำปุ๋ยหมักที่ควบคุม

โดยสรุปแล้วนวัตกรรมในการผลิตชามที่ย่อยสลายได้นั้นกว้างใหญ่และมีการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง ด้วยการใช้ทรัพยากรโรงงานหมุนเวียนและของเสียทางการเกษตรชามเหล่านี้นำเสนอขั้นตอนสำคัญในการลดมลพิษพลาสติกและส่งเสริมเศรษฐกิจแบบวงกลมมากขึ้น เมื่อเลือกชามที่ย่อยสลายได้ทางชีวภาพการทำความเข้าใจกับวัสดุเฉพาะและวิธีการกำจัดที่แนะนำของพวกเขาเป็นกุญแจสำคัญในการทำให้มั่นใจว่าพวกเขาทำตามสัญญาด้านสิ่งแวดล้อมของพวกเขา